کاهش بیان نسبی ژن های مرتبط با آپوپتوسیز در سلول گرانولوزا با افزودن استرادیول

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات آپوپتوتیک افزایش تراکم سلول های گرانولوزا و افزایش استرادیول بر بیان نسبی ژن­های مرتبط با آپوپتوسیز ( bcl-2 ، bax و gadd45β ) و چرخه سلول ( ccdn-2 ) بود. به همین منظور بعد از جمع­آوری تخمدان گاوها از کشتارگاه، سلول های گرانولوزای فولیکول­های 4 تا 8 میلی­متری جداسازی شدند. سپس تعداد سلول­های زنده شمارش شده و نمونه سلول های گرانولوزا برای شش روز کشت داده شدند. تیمارها شامل 1) 500 هزار سلول در 1000 میلی­لیتر مایع کشت (کنترل)، 2) 500 هزار سلول در 500 میلی­لیتر مایع کشت (گروه آپوپتوتیک: افزایش تراکم دلیل آپوپتوتیک بودن است) و 3) 500 هزار سلول در 500 میلی­لیتر مایع کشت و افزودن استرادیول از روز دوم کشت (گروه آپوپتوتیک + استرادیول) بودند. همچنین، بیان ژن های مرتبط با آپوپتوسیز و چرخه سلولی و غلظت استرادیول نمونه­ها بررسی شد. نتایج نشان داد بیان نسبی ژن های bax و gadd45β در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر بیشینه بود، ولی با افزودن استرادیول بیان نسبی آنها کاهش یافت و به سطح کنترل بازگشت. نسبت bcl-2 به bax در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر کاهش یافت، در حالی که با افزودن استرادیول این نسبت به طور معنی­داری افزایش نشان داد ولی همچنان مقدار آن نسبت به گروه کنترل کمتر بود. بیان نسبی ژن ccdn-2 در گروه آپوپتوتیک نسبت به دو گروه دیگر کمینه بود ولی اختلاف معنی­داری بین گروه استرادیول و گروه کنترل دیده نشد. به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد استرادیول می­تواند سلول های گرانولوزا را در برابر آپوتوزیس ناشی از افزایش تراکم محافظت کند و این کار را ممکن است از راه افزایش سرعت چرخه سلولی گامه g1 به s انجام ­دهد.